To był najpiękniejszy tydzień w tym roku! Targi Pitti Uomo, na które wybrałam się do Florencji, już za mną i niedługo pokażę Wam z nich relację. Jedną z moich stylizacji – z bluzką z odsłoniętymi plecami – możecie zobaczyć w poprzedniej notce. Część relacji jest również na Instagramie sklepu oraz na Instagramie bloga, ale najważniejsze rzeczy zostawiłam do notki.
Dzisiaj zabieram Was na mój prywatny spacer po Florencji. Od razu uprzedzam: nie śpieszyłam się. Chociaż na zwiedzanie miasta miałam tylko jeden dzień, to zdecydowałam się na spokojną wędrówkę w zasadzie bez celu, ale – jak widać po zdjęciach – w okolicy głównych atrakcji. Ponieważ totalnie zachwyciło mnie Pitto Uomo, jestem pewna, że zrobię wszystko, żeby tam jeszcze kilka razy w życiu pojechać. W związku z tym zupełnie nie miałam parcia na zobaczenie od razu całego miasta. Postawiłam na relaks, spokój i chłonięcie atmosfery.
Zobaczcie, co z tego wyszło.
O Florencji musicie wiedzieć dwie rzeczy, których się nie spodziewacie. Po pierwsze, prawie zupełnie nie ma tu terenów zielonych, a po drugie, w całym mieście nie znajdziecie prawie żadnej ławki, na której można usiąść. Niby nic ważnego, ale jeśli traficie tam w trakcie 40-stopniowych upałów, to lepiej, żebyście byli tego świadomi.
Nie da się ukryć, że gdybym miała pokazać Wam swoje ulubione danie z Florencji, byłby to aperol spritz. To jest po prostu czyste włoskie niebo w płynie!
Z cyklu: rzeczy dziwne. W tym roku pogoda we Włoszech oszalała i jednego dnia potrafiło być 15°C i burza, a następnego 30°C i ogromny upał. W zasadzie burze zapowiadano na każdy dzień; większość przeszła na szczęście bokiem, ale zdziwiłam się, że w drugiej połowie czerwca we Włoszech nadal można potrzebować długich spodni. Miałam ze sobą ogromną walizkę ubrań na różne warianty pogodowe, bo niczego nie byłam pewna (a już szczególnie nie bluzki z wyciętymi plecami). I nigdy, nigdy, nigdy tak nie doceniłam wełnianych ubrań jak przez cały ten tydzień. Bez względu na to, czy padało, czy robiło się niesamowicie gorąco, bez problemu spędzałam cały dzień w swoich sukienkach, spódnicach i bluzkach. Naprawdę, fakt, że te tkaniny dopasowują się do temperatury na zewnątrz, jest genialny.
Na zdjęciu mam roboczą sukienkę. Akurat szłam, by asystować w trakcie sesji zdjęciowej Romana Zaczkiewicza z bloga Szarmant, więc musiałam ubrać się mocno casualowo, bo czekało mnie trzymanie przez kilka godzin blendy większej ode mnie. Na szczęście się udało, a poza tym Włosi są niesamowicie uprzejmi i nie przeszkadzało im nasze chwilowe blokowanie ulicy, żebyśmy mieli dobry kadr. Dziękujemy!
Rower bez siodełka. Można? Można.
Jedzonko. Zdjęć jedzenia jest mało, bo sytuacja wyglądała tak, że prawie wszędzie, gdzie chodziłam jeść, było niesamowicie ciemno. Prawdę mówiąc, po kilku próbach w ogóle odechciało mi się fotografowania potraw, bo po prostu wychodziły tak samo. Mogę tylko napisać, że zdecydowanie lepsze od pizzy są we Florencji makarony. Spaghetti zjadłam tyle, że aż dziwne, że jeszcze nie wyrasta mi ono z głowy zamiast włosów. Poza makaronami, wiadoma sprawa, polecam lody. Lody we Włoszech są zawsze świetne.
A tutaj Florencja widziana z góry katedry Santa Maria del Fiore. Budowla robi niesamowite wrażenie, chociaż jak dla mnie jest za bardzo ozdobna. Jeśli mogę dać Wam jakąś radę, to kiedy postanowicie wejść na samą górę, korzystajcie z miejsc na postój w międzyczasie. Nawet moje wytrenowane bieganiem nogi mocno odczuły wejście na szczyt bez ani jednej przerwy. Mam nadzieję, że chociaż mi jakieś nowe mięśnie wyrosły!
Prawie Nowy Jork! Turyści nie zawiedli. Momentami naprawdę trudno było przejść przez główne ulice miasta, ale na szczęście wystarczyło skręcić w dowolną boczną uliczkę i robiło się naprawdę cicho oraz spokojnie.
Najpiękniejszy moment całego dnia – zachód słońca.
