Mam wrażenie, że jako naród za bardzo przywykliśmy do narzekania. Kiedy w grudniu moja koleżanka powiedziała: „Oby kolejny rok był dla nas bardziej udany, bo tego naprawdę nienawidzę”, to nie wiedziałam, co odpowiedzieć. Pamiętam, że rok wcześniej prosiła los o to samo. Aby 2018 r. był lepszy od 2017 r., z którego również nie była zadowolona.
Z grzeczności nie zaprzeczyłam. Chociaż powinnam.
Nie zrobiłam modnego na Stories podsumowania minionego roku, bo mi się nie chciało. Uznałam, że jeśli mam pół dnia spędzić na szukaniu w telefonie zdjęć, to wolę w tym czasie oglądać seriale („You” jest wspaniałe!).
Jednak od kilku dni chodzi za pewna myśl.
Od zawsze zwracam olbrzymią uwagę na znacznie wyrazów.
W gimnazjum mój bunt zaczął przejawiać się tym, że zamiast mówić: „muszę się uczyć” stwierdzałam: „chcę się uczyć”. Robiłam to celowo żeby podkreślić fakt, że uczę się nie dlatego, że rodzice mnie zmuszają. To była moja decyzja.
Dlatego piętnaście lat później mogę powiedzieć, że nic mi się w 2018 r. nie udało, chociaż jestem ekstremalnie zadowolona z ostatnich 12 miesięcy.
Dobrze czytasz.
Nic mi się nie udało. Na wszystko zapracowałam sama.
Dlatego nie będę używać zwrotu „udało się”. Kiedy na coś ciężko pracuję, to nie nazwę tego „udało się”. Nazwę to: „zapracowałam sobie na to”.
2018 r. zaliczam do najbardziej udanych zawodowo. Moja firma – Monika Kamńska właśnie zaczyna piąty (!) rok działalności, a tempo jej rozwoju jest szybsze niż kiedykolwiek wcześniej.
Do tego momentu nie było żadnej drogi na skróty.
Fakt, że z 2018 r. jestem bardzo zadowolona to wynik energii, którą włożyłam w swoją firmę nie przez tydzień, miesiąc czy nawet rok. To ponad cztery lata regularnej pracy i systematycznego uczenia się. Bez żadnych wymówek. A przede wszystkim bez oczekiwania, że mi się coś należy lub ktoś powinien mi coś dać.
Nic mi się nie należy. I Tobie też nic się nie należy.
Ale na wszystko możemy sobie zapracować.
Mam silne przekonanie, że to właśnie dzięki wytrwałości w takim podejściu, ludziom udaje się realizować ich plany.
Plany, które nie przytrafiły się przypadkiem, tylko plany na które się samemu zapracowało.
Spójrz na mnie.
Całe moje życie było zaplanowane zupełnie inaczej. Pięć lat temu byłam logopedą i pracowałam w szkole podstawowej za 1860 zł netto miesięcznie. Wydawało mi się, że to jest moje powołanie.
Czy wtedy marzyłam o tym, że w 2018 r. będę miała butik w centrum miasta, moje zdjęcia po raz kolejny pojawią się w Vogue, wyprzedam większość zimowej kolekcji w kilka dni oraz pojadę na trzy tygodniowe wakacje do Stanów? Oczywiście, że nie. Jednak wiedziałam, że chcę dla siebie czegoś więcej, więc codziennie po nocach pisałam bloga i jeździłam na każdą możliwą konferencję oraz szkolenie. Dokładnie tak samo, jak podczas studiów. Tylko szkolenia zmieniły temat z logopedycznych na internetowe. Chłonęłam wiedzę jak gąbka, aż w końcu zaryzykowałam i otworzyłam markę. Nie miałam butiku, ani biura, więc pierwsze zamówienia pakowałam samodzielnie w swoi pokoju z dzieciństwa.
Czy narzekałam? Nie.
Czy oczekiwałam, że ktoś mi da lepsze miejsce do pracy? Nie.
Czy liczyłam, że wydarzy się cud, przyjdzie inwestor i zostanę polską Victorią Beckham w ciągu pół roku? Nie.
Czy dużo, ale też z sensem pracowałam? Tak.
Czy bezustannie się uczyłam ? Tak.
Czy realizowałam długofalowy plan rozwoju marki? Tak.
Dlatego właśnie śmiało mogę powiedzieć, że nic mi się w 2018 r. nie udało.
I bardzo dobrze.
Ponieważ ja nie chcę żeby mi się coś udawało.
Chcę za to wiedzieć efekty swojej pracy.
I właśnie tego sobie oraz Tobie w 2019 r. życzę.
UDOSTĘPNIJ TEN WPIS
Jeśli się za mną zgadzasz, to udostępnij ten wpis na swoim Facebooku.
Chciałabym żeby jak najwięcej ludzi dowiedziało się o tym, że czekanie na to, aż coś się uda, jest najgorszym możliwym rozwiązaniem.
Lepiej wziąć sprawy w swoje ręce.
OGŁOSZENIA
1. Jestem naprawdę ogromnie wdzięczna za to co zrealizowałam w minionym roku. Chcę podziękować. Przez cały 2019 r. będę wspierać Fundację Mali Bracia Ubogich, do czego i Ciebie zachęcam.
2. Mam bardzo mało czasu na pisanie bloga, dlatego przeniosłam się na InstaStories i tam codziennie publikuję urywki ze swojego życia: https://www.instagram.com/blackdressesblog/
3. Czapka i szalik z głównego zdjęcia są cały czas dostępne w sklepie online oraz w butiku.
Sklep online:
Butik:
ul. Niecała 7, 00-098 Warszawa
pon.-pt.: 11.00 – 19.00
soboty oraz niedziele handlowe: 11.00 – 19.00
tel. +48 531 880 233
e – mail: info@monikakaminska.com
