10 studniówkowych koszmarów

Pamiętam moją studniówkę sto milionów lat temu i wszystkie 10 studniówkowych koszmarów było obecnych – na szczęście ja się od takich rzeczy jak solarium, tipsy, brokat everywhere i oczu pandy trzymam z dala, więc mnie to ominęło ;) a co do tipsów – nie byłabym wcale taka pewna, że one z mody wychodzą – szczerze mówiąc z osób, które znam chyba tylko jedna nie ma sztucznych pazurów :O Swoją drogą nie wiem co te wszystkie baby w tych sztucznych szponach widzą – co innego jak ktoś ma brzydkie paznokcie i się ich wstydzi, a nic się nie da z nimi zrobić i chce to ukryć, ale w innym przypadku tego nie rozumiem i to jeszcze większość ma te pazury tak długie, że chyba nic tylko leżą i pachną, bo z takimi łapami to za wiele się zrobić nie da.

Hihi uśmiałam się :D Moja studniówka była tragiczna. Polonez był na dworze, w śniegu, dookoła fontanny Neptuna w Gdańsku. Totalne nieporozumienie. Do tego chyba z miesiąc trwały gry i podchody kto z kim będzie tańczył, no bo wiecie, polonez w liceum to jest już zobowiązanie :D Wszystkie hity-kity tez były, a jakże. Do tego mojego ekschłopaka już o 9 zabrała karetka z powodu przedawkowania alkoholu. Koło 3 w nocy ja z kolei przewrociłam świecznik, spowodowałam minipożar i osmaliłam sobie wiszący, nalakierowany lok. Sukienkę miałam okropną, bo po pierwsze za dużą, a po drugie z weluru łączonego z taftą (mama dodała swoje 3 grosze i jeszcze ją jakoś upiększyła). No i w wieku okołostudniówkowym byłam taka pyzata na twarzy, że nawet dzisiaj nie mogę tych zdjęć oglądać. Jedyne, co było fajne, to kabaret i parodie nauczycieli w stylu Monty Python i Święty Graal. Moja młodsza siostra chodziła do tego samego liceum i ze studniówki zrezygnowała (nowobogactwo pełną parą: Sheraton i jakieś 500zł od osoby). Jakbym się kiedyś reinkarnowała w dawniejszych czasach, to marzy mi się impreza w sali gimnastycznej, plisowane spódnice, kokardy i lakierki ;)

A ja jak dziewczę z innej epoki. Studniówka w moim liceum była w szkole na sali gimnastycznej – to był znakomity pomysł – na imprezie zazwyczaj mnóstwo osób bawi się średnio, ale my tak dobrze bawiliśmy się dekorując salę, że Studniówka musiała się udać. Sukienkę kupiłam w pierwszym sklepie do którego weszłam, jedyne w co zainwestowałam to fryzura – kiedy wróciłam do domu zanim wyjęłam wszystkie szpilki z koka zdążyłam opowiedzieć mamie cały przebieg imprezy, nie miałam nawet pomalowanych oczu, bo nie umiem tego zrobić. Nie zainwestowałam w Solarium bo mnie przeraża a poza tym jasna skóra ciemna sukienka do ziemi robi lepszy zestaw niż czerń z brązem. W ostatecznym rozrachunku okazało się, że bawiłam się bez porównania lepiej niż większość moich znajomych z imprezami w hotelach i olbrzymimi wydatkami na suknie itd. A i jeszcze jedno. Zawsze brakuje facetów do poloneza. Moje koleżanki, które chciały zatańczyć a nie miały facetów zatańczyły razem. Kto im będzie mówił, że mają siedzieć i patrzeć. I takiej postawy wszystkim życzę.

A ja miałam małą czarną, koka w stylu Audrey. Makijaż normalny, z kreską na oku (od zawsze ją uwielbiam). Do tego owszem miałam szpilki na platformie, ale umiem w nich chodzić. Zresztą moja studniówka była 7 lat temu, inne czasy, bez brkoatu i kolii na szyi :D

ja już byłam na jednej studniówce, teraz idę na swoją. moje koleżanki są poumawiane na rzęsy, tipsy, makijaże, do fryzjera, do stylisty, blablabla… ja idę sobie zrobić tylko paznokcie a to tylko dlatego że pazury mam powygryzane z nerwów i wygląda to po prostu niesmacznie xD

z poprzedniej mam takie wspomnienie – panienki poubierane w atłasy, szyfony, poliestry, szpile 14 cm, i ten nieszczęsny brokat, kolorowe makijaże, solarka, tona błyskotek, a ja jedna jak kosmitka, blada, delikatny makijaż, jeden łańcuszek, delikatne loczki na rozpuszczonych wlosach i sukienka totalnie różniąca się od sukienek innych dziewuch ;P wyglądałam skromniutko i delikatnie, różniłam się od nich, więc patrzyły się na mnie jak na coś dziwnego ;p

teraz standardowo będę skromna w ubiorze, źle bym się czuła wypacykowana i odwalona jak kanarek :D (czy jak to się mówi…:P) ja sama nie mogę się doczekać, chcę się dobrze bawić i mam nadzieję że będzie super! :)
pozdrawiam!

moja studniówka to koszmar ! chciałam luźne, delikatne loki a fryzjerka zrobiła mi właśnie te nieszczęsne sprężynki… na szczęście pozostałe studniówkowe koszmary mnei nie dotyczą, nie była to ani restauracja, ani hotel, lecz aula w pobliskim pwsz. U mnie była moda na „kto ubierze się bardziej niestandardowo” w tym znaczeniu, ze dziewczyny prześcigały się w tym która jest bardziej ponad to „studniówkowe szaleństwo” i ich kreacje nei były ani studniówkowo kiczowate, ani klasyczne, tylko ekstrawaganckie… Studniówkę nazwałam koszmarem bo mój ówczesny chłopak nie chciał tańczyć ani bawić się w ogóle, po 1 chciał wracać do domu bo był „zmęczony”. Szkoda bo ta studniówka – organizacja i kultura ludzi uczestniczących dawała nadzieję na dobrą zabawę ;)

Mnie przerażają sukienki, jakie dziewczyny teraz wybierają na studniówkę… Miałam ją ledwo 4 lata temu ale prawie nikt nie miał sukienki krótszej niż do kolan, dekoltu do pępka itd. Teraz to dyskoteka nie bal. Zaraz zamiast poloneza będzie break dance albo gangnam, oczywiście w klubie i z dj…

Tak to chyba kilka dobrych lat temu było ;)

Ja miałam studniówkę 2 lata temu. Kiedy teraz patrzę na swoje zdjęcia z tej imprezy, to zmieniłabym w sobie wszystko, z wyjątkiem czarnych, zamszowych szpilek na platformie (bardzo wygodnych zresztą, wytrwałam w nich do końca;) Na głowie miałam owe sławne loki, na szczęście upięte, dzięki czemu nie wyglądały tragicznie, a przynajmniej znośnie;P Sukienkę miałam długości ‚przed kolano’. Góra beżowa, dół czarny. Do tego biżuteria z czarnymi kryształkami. Niestety, miałam też okropny makijaż. No bo co z tego, że usta delikatnie podkreśliłam, a twarz lekko upudrowałam, skoro zrobiłam sobie kreski na powiekach moją niefachową rączką i wyglądało to beznadziejnie?;c Thanks god, nie byłam po solarium;D Cała impreza udała się średnio. Zespół był przeciętny, catering beznadziejny, jako wegetarianka nie miałam co do ust włożyć, osoby mięsożerne również. Moim partnerem było kolega jeszcze z podstawówki, z którym nie bawiłam się za dobrze. Po pierwsze dlatego, że nie mieliśmy za bardzo o czym rozmawiać, bo już od kilku lat byliśmy głównie ‚na cześć’. Ponadto, o zgrozo, tancerz z Niego nie był jakiś wspaniały, choć nie mówię, że zły. Na szczęście z koleżankami wymieniałyśmy się partnerami do tańca, więc nie było monotematycznie. Z tego wszystkiego upiłam się trochę wódką z sokiem porzeczkowym, żeby szybciej mi zleciał czas. Partner trochę się z tego powodu naburmuszył, gdyż trzymał fason i nie pił. Nikomu jeszcze tak szczerze nie opisałam tego wydarzenia. bo i po co? rodzice nie byliby zadowoleni, że wydali ok. 1000 zł (koszt studniówki od pary+ sukienka+ fryzjer + buty) na jakąs tam podrzędną stypę. PS: Czy Was też tak obrzydzał widok koleżanki tańczącej z nauczycielem? Fuj, to obściskiwanie… Ja obiecałam sobie, że tego nie zrobię i słowa dotrzymałam. W dwa lata po Studniówce wspominam ją ze śmiechem. Było -minęło;D Najlepiej bawiłam się przy nagrywaniu czołówki do filmu z tejże imprezy.